ΣΥΝΤΗΡΗΣΗ-ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ “ΟΙΚΙΑΣ ΑΝΤΩΝΙΟΥ” ΓΙΑ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΧΡΗΣΗ, ΑΓΙΑ ΛΑΡΙΣΑΣ, ΤΡΙΤΟ ΒΡΑΒΕΙΟ

Έτος μελέτης: 2016         

  Το θέμα του αρχιτεκτονικού διαγωνισμού θέτει στο επίκεντρο του προβληματισμού το ζήτημα της επέμβασης σε διατηρητέο μνημείο και μάς φέρνει αντιμέτωπους με την ανάγκη ενός προσεκτικού μετασχηματισμού της “Οικίας Αντωνίου”. Ενός μετασχηματισμού που να αντιλαμβάνεται το κτίριο ως κομμάτι της παράδοσης που συνεχώς εμπλουτίζεται και ανανεώνεται και όχι μέρος μιας κληρονομιάς που επιδιώκει την παγίωση και τη στασιμότητα.

Ο τρόπος επέμβασης σε ιστορικά διατηρητέα κτίρια είναι συνάρτηση πολλών παραγόντων όπως: η αρχιτεκτονική, η κατασκευαστική, η αισθητική, η καλλιτεχνική και η ιστορική αξία, παθολογία και κατάσταση διατήρησης, αλλοίωση του άμεσου αλλά και του ευρύτερου δομημένου περιβάλλοντος, κ.α.

Η εξυπηρέτηση του κτιριολογικού προγράμματος που αφορά στη νέα χρήση και η ένταξή του στο διατηρητέο κτίριο γίνεται με τέτοιο τρόπο ώστε να μην αλλοιώνονται τα βασικά του χαρακτηριστικά, που το καθιστούν σημείο αναφοράς για τον οικισμό της Αγιάς.

Οι νέες αρχιτεκτονικές χειρονομίες, που καθιστούν το κτίριο λειτουργικό για τις νέες χρήσεις, γίνονται με εξαιρετικά προσεκτικό τρόπο και απόλυτο σεβασμό στα αρχιτεκτονικά, μορφολογικά και δομικά του χαρακτηριστικά. Είναι απολύτως διακριτές, δείχνουν το μεταγενέστερο χρόνο κατασκευής τους και συνυπάρχουν αρμονικά σε μία συμβιωτική αλλά αντιθετική σχέση με το υφιστάμενο διατηρητέο κτίριο. Κατ’ αυτόν τον τρόπο εξασφαλίζεται η ιστορική διαστρωμάτωση των φάσεων κατασκευής και της εξέλιξης του κτιρίου σε βάθος χρόνου.